Przejdź do treści

FAQ

Szkoły doktorskie

Nie, z wyjątkiem:

  • zatrudnienia w celu realizacji grantu badawczego przyznanego w konkursie NAWA, NCN, NCBR lub międzynarodowym,
  • zatrudnienia w celu realizacji projektu badawczego lub dydaktycznego finansowanego ze środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub finansowanego przez inny podmiot przyznający grant,
  • zatrudnienia po ocenie śródokresowej, przy czym, jeżeli wymiar zatrudnienia przekracza ½ etatu, to wtedy stypendium jest zmniejszone do 40% kwoty przysługującej po ocenie śródokresowej (tj. 40% z 57% wynagrodzenia profesora),
  • sytuacji, gdy nie otrzymuje stypendium doktoranckiego.

Doktorant może ubiegać się o kredyt studencki, o ile nie ukończył 35. roku życia. Jest on udzielany na okres kształcenia w szkole doktorskiej tylko raz, nie dłużej niż na 4 lata. Doktoranci, którzy rozpoczęli studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020, także mogą ubiegać się o kredyt studencki. Podkreślić należy, iż kredyt jest udzielany na okres studiów doktoranckich, nie dłuższy jednak niż 4 lata. Do doktorantów stosuje się odpowiednio przepisy o kredytach studenckich dla studentów, w tym m.in. wymóg miesięcznego dochodu na osobę w rodzinie z roku poprzedzającego rok złożenia wniosku niższego lub równego kwocie określonej przez Ministra.

Pracownikowi niebędącemu nauczycielem akademickim lub pracownikiem naukowym przysługuje, na jego wniosek: 1) urlop na przygotowanie rozprawy doktorskiej lub na przygotowanie się do obrony rozprawy doktorskiej, udzielany w terminie uzgodnionym z pracodawcą, w wymiarze 28 dni, które w rozumieniu odrębnych przepisów są dla tego pracownika dniami pracy, oraz 2) zwolnienie od pracy na obronę rozprawy doktorskiej. Za okres urlopu oraz zwolnienia od pracy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie ustalane jak za urlop wypoczynkowy. Uprawnienia te wynikają wprost z art. 196 PSWiN.

Nie. Zgodnie z art. 200 ust. 7 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – jednocześnie można być doktorantem tylko w jednej szkole doktorskiej.

Doktoranta skreśla się z listy doktorantów w przypadku:

1) negatywnego wyniku oceny śródokresowej,

2) niezłożenia rozprawy doktorskiej w terminie określonym w indywidualnym planie badawczym,

3) rezygnacji z kształcenia.

Doktorant może być skreślony z listy doktorantów w przypadku:

1) niezadowalającego postępu w przygotowaniu rozprawy doktorskiej,

2) niewywiązywania się z obowiązków, o których mowa w art. 207 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

 

Skreślenie z listy doktorantów następuje w drodze decyzji administracyjnej. Od decyzji przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Prawa i obowiązki doktorantów kształcących się w szkołach doktorskich

Tak, doktorantowi przysługuje w ciągu roku przerwa wypoczynkowa do ośmiu tygodni w ciągu roku akademickiego.

Tak, doktorantowi przysługuje prawo ubiegania się o miejsce w domu studenckim dla siebie oraz najbliższej rodziny, tj. małżonka i dzieci.

Doktorant może być zobligowany do odbywania praktyki zawodowej w formie prowadzenia zajęć lub uczestniczenia w ich prowadzeniu w wymiarze do 60 godzin dydaktycznych rocznie,  ale dotyczy to przypadków, jeżeli taki wymóg przewiduje program kształcenia w szkole doktorskiej, w której odbywa on kształcenie.

Tak, doktorant może podejmować zatrudnienie poza uczelnią i nie będzie to się wiązało z utratą stypendium doktoranckiego.

Tak, doktorantowi przysługuje prawo do ubiegania się o kredyt studencki, ale jedynie do ukończenia 35 roku życia.

Szkoły doktorskie - prawo pracy

Zgodnie z art. 201 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) program kształcenia w szkole doktorskiej może obejmować praktyki zawodowe w postaci prowadzenia albo uczestnictwa w prowadzeniu zajęć dydaktycznych. Roczny wymiar praktyk nie może jednak przekroczyć 60 godzin dydaktycznych. Faktyczny wymiar określony jest w programie kształcenia danej szkoły doktorskiej.

Obowiązek prowadzenia zajęć uzależniony jest wyłącznie od posiadania statusu doktoranta szkoły doktorskiej. Doktorant, któremu nie przysługuje stypendium doktoranckie również obowiązany jest do prowadzenia zajęć dydaktycznych.

Zgodnie z art. 201 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) program kształcenia w szkole doktorskiej może obejmować praktyki zawodowe w postaci prowadzenia albo uczestnictwa w prowadzeniu zajęć dydaktycznych. Roczny wymiar praktyk nie może jednak przekroczyć 60 godzin dydaktycznych. Faktyczny wymiar określony jest w programie kształcenia danej szkoły doktorskiej.

Zgodnie z art. 201 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) program kształcenia w szkole doktorskiej może obejmować praktyki zawodowe w postaci prowadzenia albo uczestnictwa w prowadzeniu zajęć dydaktycznych. Sposób realizacji tego obowiązku określany jest przez podmiot doktoryzujący w programie kształcenia. Jeśli nie zostało to określone – doktorant czy doktorantka może realizować praktyki zawodowe w dowolnej formie.

Sposób realizacji tego obowiązku obejmuje zarówno samodzielne prowadzenie zajęć dydaktycznych, współprowadzenie zajęć z inną osobą lub osobami (promotorem, promotorką, innym nauczycielem albo nauczycielką akademicką), obserwowanie zajęć prowadzonych przez inną osobę, pomoc w organizacji zajęć, np. sprawdzanie prac pisemnych, wejściówek, kolokwiów, egzaminów, pilnowanie studentów czy studentek podczas form sprawdzania wiedzy.

Proszę pamiętać, że niezależnie od tego, ile osób współprowadzi zajęcia – doktorantowi albo doktorantce do wymiaru praktyk zawodowych zalicza się pełny wymiar prowadzonych zajęć. Dla przykładu – jeśli przedmiot liczący 30 godzin dydaktycznych współprowadzony jest przez 3 osoby, w tym doktoranta lub doktorantkę – na potrzeby praktyk zawodowych zaliczanych jest wówczas całe 30 godzin.

Praktyki zawodowe mogą być realizowane w dowolnej jednostce organizacyjnej podmiotu doktoryzującego. Oznacza to, że doktorant prowadzący badania na Wydziale Prawa może np. prowadzić zajęcia na Wydziale Nauk Ekonomicznych. I odwrotnie.

Przy określeniu sposobu realizacji praktyk należy pamiętać o konieczności ich późniejszego rozliczenia. Sposób rozliczenia praktyk określa podmiot doktoryzujący w regulaminie szkoły doktorskiej lub programie kształcenia.

Tak. Zgodnie z art. 201 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) program kształcenia w szkole doktorskiej może obejmować praktyki zawodowe w wymiarze nieprzekraczającym 60 godzin w roku akademickim. Jedną z form realizacji praktyk jest samodzielne prowadzenie zajęć dydaktycznych.

Przepisy nie ustanawiają jednak generalnego zakazu prowadzenia większej liczby godzin zajęć, przy czym uniwersytet musi zapłacić za ich prowadzenie. Zajęcia te mogą być prowadzone na podstawie np. umowy cywilnoprawnej (o dzieło, zlecenie, o świadczenie usług) albo zatrudnienia na stanowisku asystenta (po ocenie śródokresowej).

To zależy. Zgodnie z art. 201 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) program kształcenia w szkole doktorskiej może obejmować praktyki zawodowe w wymiarze nieprzekraczającym 60 godzin w roku akademickim. Jeśli zatem program kształcenia obejmuje praktyki zawodowe a dodatkowo nie określa, że są one prowadzone wyłącznie na latach do IV – wówczas uczelnia ma prawo oczekiwać realizacji praktyk zawodowych, w tym prowadzenia zajęć. Jeśli natomiast w programie kształcenia zapisano, że obowiązek realizacji praktyk jest np. na roku I, II, III i IV – wówczas na przedłużeniu nie ma obowiązku realizacji praktyk zawodowych.

Tak. Zgodnie z art. 209 ust. 10 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) doktorant nie może być zatrudniony jako nauczyciel akademicki ani pracownik badawczy.

Nauczycielem akademickim jest osoba zatrudniona na stanowisku profesora, profesora uczelni, adiunkta lub asystenta (art. 116 ust. 1 ustawy), przy czym osoba posiadająca stopień magistra, magistra inżyniera lub równorzędny może być zatrudniona wyłącznie jako asystent (art. 116 ust. 2 pkt 4 ustawy). Ograniczenia w zatrudnieniu dotyczą wyłącznie zatrudnienia na podstawie stosunku pracy na jednym z tych stanowisk. Nie dotyczą one wykonywania pracy na innej podstawie, np. na umowę cywilnoprawną taką jak zlecenie czy świadczenie usług.

To zależy. Zgodnie z art. 209 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478, 619 i 1630) po uzyskaniu pozytywnego wyniku oceny śródokresowej doktoranta można zatrudnić na stanowisku nauczyciela akademickiego – w tym asystenta. Przy czym w przypadku zatrudnienia w wymiarze czasu pracy przekraczającym pół etatu – stypendium doktoranckie ulega obniżeniu do 40% wysokości minimalnego stypendium doktoranckiego, czyli do kwoty 1461,48 zł brutto.

Przed podjęciem decyzji należy zatem przeliczyć, czy z ekonomicznego punktu widzenia podjęcie zatrudnienia jako asystent jest dla nas korzystne. Minimalne wynagrodzenie asystenta wynosi 3205 zł. Wydaje się, że z punktu widzenia finansowego i organizacyjnego najlepszym rozwiązaniem jest przyjęcie zatrudnienia na pół etatu. Trzeba bowiem pamiętać, że zatrudnienie na stanowisku nauczyciela akademickiego w wymiarze przekraczającym połowę etatu następuje po przeprowadzeniu otwartego konkursu (art. 119 ust. 1 ustawy).

Studia doktoranckie

Studia doktoranckie rozpoczęte przed rokiem akademickim 2019/2020 prowadzi się nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2023 r.

Nie ma przeszkód, aby uczestnik studiów doktoranckich wziął udział w rekrutacji do szkoły doktorskiej. Można równocześnie kształcić się na studiach doktoranckich i w szkole doktorskiej.

Wskazać należy, iż przewody doktorskie wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy prawo o szkolnictwie wyższym i nauce są przeprowadzane na zasadach, które obowiązywały przed wejściem w życie zmian. Postępowania te powinny zakończyć się do dnia 31 grudnia 2022 roku. Termin ten został wydłużony (z pierwotnie przewidzianego 31 grudnia 2021 roku) w związku z sytuacją epidemiczną przez tzw. Tarczę Antykryzysową.

 

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich – kierownik studiów doktoranckich, na wniosek doktoranta, może przedłużyć okres odbywania studiów doktoranckich, zwalniając jednocześnie doktoranta z obowiązku uczestniczenia w zajęciach, w przypadku konieczności prowadzenia długotrwałych badań naukowych realizowanych w ramach tych studiów, łącznie nie dłużej niż o 2 lata.

 

Kierownik studiów doktoranckich, na wniosek doktoranta, może ponadto przedłużyć okres odbywania studiów doktoranckich, zwalniając jednocześnie doktoranta z obowiązku uczestniczenia w zajęciach, w przypadku: 1) czasowej niezdolności do odbywania tych studiów spowodowanej chorobą, 2) konieczności sprawowania osobistej opieki nad chorym członkiem rodziny, 3) konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem do 4. roku życia lub dzieckiem posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności, 4) posiadania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności – łącznie nie dłużej niż o rok.

Tak. Na podstawie art. 279 ust. 1 Ustawy z dnia 3 lipca 2028 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – studia doktoranckie rozpoczęte przed rokiem 2019/2020 prowadzi się na zasadach dotychczasowych, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2023 r. Na podstawie ust. 3 tego samego przepisu – osobie, która uzyskała stopień doktora po ukończeniu studiów doktoranckich, o których mowa w ust. 1, okres odbywania tych studiów, nie dłuższy niż 4 lata, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Z kolei zgodnie z brzmieniem ust. 4, osobie, która uzyskała stopień doktora po ukończeniu studiów doktoranckich, o których mowa w ust. 1, do okresu, o którym mowa w ust. 3, zalicza się również okres odbywania stacjonarnych studiów doktoranckich, jeżeli zostały one przerwane z powodu podjęcia zatrudnienia w charakterze nauczyciela akademickiego lub pracownika naukowego w instytucjach naukowych.

Postępowanie administracyjne

Na podstawie nowej ustawy – z 2018 r. – katalog spraw doktoranckich rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej wyraźnie się zmniejszył. Obecnie decyzje wydaje się w sprawie odmowy przyjęcia do szkoły doktorskiej, w sprawie nadania stopnia naukowego doktora oraz w sprawie skreślenia z listy doktorantów. Dawniej większość decyzji dotyczyła spraw stypendialnych, które siłą rzeczy zniknęły jako konsekwencja wprowadzenia obligatoryjności stypendiów.

Odpowiedź powinna zależeć od konkretnej sprawy. Jeśli decyzja jest dla strony (doktoranta) negatywna, to oczywiście może ją zaskarżyć. Pouczenie w tej sprawie, z określeniem sposobu zaskarżenia i jego terminu, stanowi obligatoryjny element decyzji administracyjnej. Należy się do niego zastosować.

W takiej sytuacji doktorant wykorzystał środki zaskarżenia na drodze administracyjnej i może zaskarżyć decyzję ostateczną do sądu administracyjnego. W tym zakresie również można polegać na pouczeniu o terminie i sposobie zaskarżenia zawartego w decyzji. Należy jednak zwrócić uwagę, że skargę do sądu administracyjnego wnioski się za pośrednictwem organu, który wydał decyzję ostateczną, a nie bezpośrednio.

Tak, to zdecydowanie nie jest martwa instytucja. Można wręcz stwierdzić, że w ostatnich latach nastąpiło uaktywnienie się Krajowej Reprezentacji Doktorantów w tym obszarze. W efekcie KRD włączała się do kilkunastu postępowań administracyjnych i sądowoadministracyjnych. W wielu przypadkach postępowania te zakończyły się pozytywnie dla doktoranta, więc udział ten przyniósł wymierne rezultaty. Świadczą o tym wydane orzeczenia sądów administracyjnych.

Tak. Na podstawie art. 279 ust. 1 Ustawy z dnia 3 lipca 2028 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – studia doktoranckie rozpoczęte przed rokiem 2019/2020 prowadzi się na zasadach dotychczasowych, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2023 r. Na podstawie ust. 3 tego samego przepisu – osobie, która uzyskała stopień doktora po ukończeniu studiów doktoranckich, o których mowa w ust. 1, okres odbywania tych studiów, nie dłuższy niż 4 lata, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. Z kolei zgodnie z brzmieniem ust. 4, osobie, która uzyskała stopień doktora po ukończeniu studiów doktoranckich, o których mowa w ust. 1, do okresu, o którym mowa w ust. 3, zalicza się również okres odbywania stacjonarnych studiów doktoranckich, jeżeli zostały one przerwane z powodu podjęcia zatrudnienia w charakterze nauczyciela akademickiego lub pracownika naukowego w instytucjach naukowych.

Ubezpieczenia społeczne

W obowiązującym stanie prawnym uzyskanie przez doktoranta statusu osoby bezrobotnej jest wyjątkowo trudne. Wynika to m.in. z tego, iż doktorant co do zasady nie spełnia warunków definicji osoby bezrobotnej określonej w art. 2 ust. 1 pkt. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1409) takich jak:

  • nieuzyskiwanie miesięcznie przychodu w wysokości przekraczającej połowę minimalnego wynagrodzenia za pracę (stypendium doktoranckie),
  • niepodleganie, na podstawie odrębnych przepisów, obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, z wyjątkiem ubezpieczenia społecznego rolników (w stosunku do osób kształcących się w szkole doktorskiej)
  • posiadanie zdolności i gotowości do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub w danej służbie albo innej pracy zarobkowej

Trzeba tu jednak podkreślić iż przy ocenie zdolności i gotowości bezrobotnego do podjęcia zatrudnienia albo innej pracy zarobkowej, niezbędne jest każdorazowo badanie owych przesłanek odwołując się do kryterium zarówno obiektywnego jak i subiektywnego, co oznacza że powyższy nakaz nie jest bezwzględny i hipotetycznie możliwa jest sytuacja, w której doktorantowi któremu nie przysługuje stypendium doktoranckie oraz nie jest objęty obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym, przy właściwie ułożonym harmonogramie kształcenia uda się udowodnić swoją zdolność i gotowość do podjęcia pracy.

W okresie zawieszenia kształcenia doktorantom przysługuje stypendium a do ustalenia jego wysokości stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące ustalania zasiłku macierzyńskiego.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 7b ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 423), obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu podlegają doktoranci pobierający stypendia doktoranckie. Oznacza to więc że obowiązkowemu ubezpieczeniu emerytalnemu nie podlegają doktoranci, którzy nie pobierają stypendium doktoranckiego, jak np. doktoranci uczący się „starym trybem” albo doktoranci kształcący się w szkołach doktorskich posiadający już stopień doktorski (art. 209 ust 1 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Dz. U. z 2021 r. poz. 478). Ponadto obowiązkowemu ubezpieczeniu nie podlegają również osoby pobierające stypendium doktorskie, które nie posiadają statusu doktoranta, tak jak w przypadku wcześniejszego złożenia rozprawy doktorskiej (art. 209 ust. 8 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Co do zasady tytuły ubezpieczenia można podzielić na dwie kategorie – „tytuły bezwzględne” i „tytuły ogólne”, a różnica pomiędzy nimi polega na tym, że w pierwszym przypadku nigdy nie może dojść do zwolnienia z obowiązku ubezpieczenia, a w drugim istnieje taka możliwość, a ubezpieczenie może mieć ewentualnie charakter dobrowolny. Biorąc pod uwagę ten podział wyróżnić można cztery reguły zbiegu, które określają zasady działania w przypadku, gdy jedna osoba wykonuje kilka rodzajów działalności, z którymi wiąże się obowiązek ubezpieczenia społecznego:

  • jeżeli zbiegają się ze sobą tytuły bezwzględne – obowiązek ubezpieczenia powstaje z każdego z nich;
  • w przypadku zbiegu tytułu bezwzględnego z tytułem ogólnym – obowiązek ubezpieczenia powstaje z tytułu bezwzględnego;
  • w razie zbiegu tytułów ogólnych – obowiązuje zasada pierwszeństwa w czasie;
  • jeżeli jednym z tytułów ogólnych jest tytuł powodujący obowiązek opłacania składek przez budżet państwa – obowiązek ubezpieczenia powstaje tylko z drugiego tytułu. (J. Jędrasik-Jankowska, Pojęcia i konstrukcje prawne, s. 99)

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, (Dz. U. z 2021 r. poz. 423) zarówno ubezpieczenie wynikające z bycia pracownikiem jak i to wynikające z bycia doktorantem otrzymującym stypendium doktoranckie stanowią tytuł bezwzględny. Oznacza to więc iż w razie wykonywania przez doktoranta pracy zarobkowej w ramach stosunku pracy lub w przypadku występowania innego z bezwzględnych tytułów określonych w powołanym przepisie obowiązek podlegania ubezpieczeniom zaistnieje z obu tych tytułów, a co za tym idzie również obowiązek odprowadzania z nich składek.

Prawo autorskie

Nie. Współautorem artykułu jest osoba, która miała intelektualny wkład w jego powstanie. Nikt nie staje się współautorem pracy naukowej ani żadnego innego utworu jedynie ze względu na sprawowaną funkcję.

Tak. Cytowanie własnych artykułów nie jest zabronione, a w niektórych sytuacjach może być wręcz konieczne. Artykuły własnego autorstwa cytuje się na takich samych zasadach jak artykuły innych autorów.

Tak. Zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych za dokonanie plagiatu grozi kara grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 3. Co ważne kara ta grozi zarówno za przywłaszczenie sobie całości cudzego utworu (lub artystycznego wykonania) jak i jedynie jego części. Tej samej karze podlega także osoba, która wprowadziła w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu lub artystycznego wykonania. Odpowiedzialność karna nie jest jedyną konsekwencją dokonania plagiatu – jeżeli dopuściła się go osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora (przez przypisanie sobie autorstwa istotnego fragmentu lub innych elementów cudzego utworu lub ustalenia naukowego) wówczas na podmiocie doktoryzującym zgodnie z art. 195 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce ciąży obowiązek stwierdzenia nieważności decyzji o nadaniu jej stopnia.  

Indywidualny plan badawczy - teoria i praktyka

Zgodnie z art. 202 ust. 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej jako: PSWN), doktorant przedstawia indywidualny plan badawczy podmiotowi prowadzącemu szkołę doktorską w terminie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia kształcenia.

Realizacja planu podlega ocenie śródokresowej w połowie okresu kształcenia określonego
w programie kształcenia, a w przypadku kształcenia trwającego 6 semestrów – w trakcie czwartego semestru (art. 202 ust. 2 PSWN). Ocena śródokresowa kończy się wynikiem pozytywnym bądź negatywnym. W przypadku negatywnego wyniku oceny śródokresowej doktorant zostaje skreślony z listy doktorantów. Ponadto realizacja indywidualnego planu badawczego podlega kontroli także w toku kształcenia, co najczęściej przybiera formę składania przez doktoranta sprawozdań rocznych bądź semestralnych. Zgodnie z art. 203 ust. 2 pkt 2 PSWN doktorant może być skreślony z listy doktorantów w przypadku niewywiązywania się z obowiązków, o których mowa w art. 207 ustawy, tj. m.in. realizacji indywidualnego planu badawczego.

W ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce przewidziane zostały dwa obligatoryjne elementy indywidualnego planu badawczego, do których zaliczają się: harmonogram przygotowania rozprawy doktorskiej oraz termin jej złożenia. Należy jednak pamiętać, że podmiot prowadzący szkołę doktorską może w swoich wewnętrznych aktach prawnych wprowadzać dodatkowe obligatoryjne elementy indywidualnego planu badawczego. W praktyce w indywidualnym planie badawczym zamieszcza się także wykaz i opis zadań badawczych i rozwojowych, których celem jest przygotowanie rozprawy doktorskiej, tj.: kwestie związane z publikacją artykułów naukowych, monografii, udziałem w konferencjach naukowych, kwerendami, wyjazdami studyjnymi, stażami, pozyskiwaniem finansowania ze źródeł zewnętrznych, itp. Trzeba pamiętać, że w przypadku, gdy dana szkoła doktorska dysponuje wzorem indywidualnego planu badawczego, konieczne będzie opracowanie indywidualnego planu badawczego w oparciu o ten wzorzec.

Ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce nie reguluje problematyki zmiany indywidualnego planu badawczego. Nie oznacza to jednak niedopuszczalności wprowadzenia odpowiednich modyfikacji w planie, jeśli zaistnieją ku temu przesłanki. W związku z powyższym, procedura zmiany indywidualnego planu badawczego powinna zostać unormowana w regulaminie danej szkoły doktorskiej, co jest uzasadnione w świetle art. 205 ust. 1 PSWN, który zawiera otwarty katalog zagadnień, jakie regulamin szkoły doktorskiej powinien określać.

Przepis art. 204 ust. 2 zd. 2 PSWN stanowi, iż termin złożenia rozprawy doktorskiej może być przedłużony, nie dłużej jednak niż o 2 lata, na zasadach określonych w regulaminie szkoły doktorskiej. W konsekwencji, przedłużenie terminu złożenia rozprawy doktorskiej jest dopuszczalne, a przesłanki i tryb tego przedłużenia powinien zawierać regulamin szkoły doktorskiej. Należy także pamiętać, że ustawa PSWN przewiduje możliwość zawieszenia kształcenia na wniosek doktoranta na okres odpowiadający czasowi trwania urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego oraz urlopu rodzicielskiego, określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (art. 204 ust. 3 PSWN).

Prawa doktoranta i organy do których można się zgłosić o pomoc

W zakresie spraw dotyczących poszczególnych doktorantów (chodzi o wszelkie sprawy związane z uprawnieniami doktorantów gwarantowanymi przez przepisy prawa, zarówno powszechnie obowiązującego, jak i tego wydanego przez daną uczelnię) możliwe jest podjęcie szeregu czynności, w tym przeprowadzenie mediacji i działań wyjaśniających w takich sprawach (w tym występowanie, za zgodą zainteresowanego, wobec władz uczelni). Jak zwrócić się do Rzecznika? Na wstępnym etapie trzeba precyzyjnie opisać swój problem w wiadomości mailowej i wysłać ją na adres: rzecznik@krd.edu.pl. Co ważne, zgłoszenie nie może być anonimowe – konieczne jest podanie swoich danych.

Aby Rzecznik zajął się rozpatrzeniem sprawy indywidualnej należy w pierwszej kolejności zebrać wszelkie dane i dokumentację (nie pomijając żadnych faktów). Przekazanie pełnych informacji pozwoli na zapoznanie się przez Rzecznika i jego Zespół Prawny z przedstawionym przez zainteresowanego stanem faktycznym oraz dokonanie rzetelnej analizy. W przypadku, gdy konieczne będą dodatkowe wyjaśnienia albo dokumenty należy jak najszybciej uzupełnić swoje zgłoszenie i załączyć wymagane pliki. 

W danej jednostce funkcjonują takie organy samorządu doktorantów jak: Przewodniczący Samorządu Doktorantów, Zarząd Samorządu Doktorantów (zwrócić się można do każdego z członków Zarządu), komisje programowe (o ile zostały powołane, dla różnych kategorii spraw – np. socjalne, naukowe, kultury i sportu). Ponadto dana uczelnia może powołać rzecznika praw doktoranta (który działa na szczeblu lokalnym – „w obszarze” podmiotu doktoryzującego). Do każdego z tych podmiotów doktorant może zgłosić się z prośbą o wsparcie, informację i pomoc w załatwieniu sprawy indywidualnej.

Prawa doktorantów wynikają zarówno z przepisów powszechnie obowiązujących (ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), jak i aktów prawa wydanych przez daną uczelnię. W zależności od trybu, w którym doktorant zdecydował się na kształcenie będą miały zastosowanie różne przepisy (czy to w ramach szkoły doktorskiej, czy w ramach studiów doktoranckich z wszczętym przewodem doktorskim lub nie, czy w trybie eksternistycznym). Na stronie internetowej każdej z uczelni warto odszukać odpowiednią zakładkę z regulacjami wewnętrznymi, gdzie można znaleźć każdy obowiązujący akt prawny wydany przez organy danego podmiotu. Pomocne będą również wskazania zawarte na podstronach poszczególnych samorządów doktorantów, które w skrótowej formie informują, gdzie dany zakres spraw można załatwić.

W zależności od uregulowań danego podmiotu zagwarantowane jest określone prawo do korzystania z zasobów uczelni służących nauce, prowadzeniu zajęć dydaktycznych i prac badawczych – może to być na zasadach identycznych jakie dotyczą pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych. Warto zajrzeć do odpowiedniego „aktu uczelnianego”.

Rekrutacja do szkół doktorskich

Tak, musi ona spełnić przesłanki z  art. 186 ust. 2 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce , posiadać tytuł licencjata, inżyniera lub ukończyć 3 rok studiów jednolitych magisterskich i posiadać wybitny dorobek naukowy.

Tak, w procesie rekrutacyjnym może brać udział nauczyciel akademicki. Warto jednak wskazać na pewne ograniczenia, gdyż zgodnie z art. 209 ust. 10  doktorant nie może być zatrudniony jako nauczyciel akademicki ani pracownik naukowy.

Zakaz nie dotyczy zatrudnienia doktoranta:

1) w celu realizacji projektu badawczego, o którym mowa w art. 119 ust. 2 pkt 2 i 3 PSWiN;

2) po ocenie śródokresowej zakończonej wynikiem pozytywnym, z tym że w przypadku zatrudnienia w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy, wysokość stypendium wynosi 40% wysokości miesięcznego stypendium, o której mowa w ust. 4 pkt 2;

3) któremu nie przysługuje stypendium doktoranckie.

Tak, można. Nie można być doktorantem w więcej niż jednej szkole doktorskiej, ale można brać udział w rekrutacjach do więcej niż jednej szkoły doktorskiej.

Nie, nie jest dopuszczalne wprowadzanie dodatkowych, nieprzewidzianych w ustawie, ograniczeń.

Rekrutacja do szkół doktorskich określona jest w art. 200 Ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. są to wymogi jednakowe dla wszystkich szkół doktorskich. Natomiast szczegółowe kryteria konkursu określane są przez senat albo radę naukową właściwą dla każdej ze szkół doktorskich. Stąd punktacja, kryteria oceny dorobku naukowego ect. mogą różnić się w danych szkołach.

Doktorat w trybie eksternistycznym

Doktorat w trybie eksternistycznym, przypominający tryb z tzw.  wolnej stopy, stanowi jedną z dwóch dróg przygotowywania rozprawy doktorskiej. Tryb ten nie obejmuje kształcenia w szkole doktorskiej, a sama procedura sprowadza się do postępowania w sprawie nadania stopnia doktora. W odróżnieniu od uczestnika szkoły doktorskiej osoba doktoryzująca się w trybie eksternistycznym zobowiązana jest do dokonania opłaty i nie przysługuje jej status doktoranta. Musi jednak spełnić takie same wymagania jak uczestnik szkoły doktorskiej odnośnie nadawania stopnia doktora zawarte w ustawie Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

nie z art. 202 ust. 1 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej jako: PSWN), doktorant przedstawia indywidualny plan badawczy podmiotowi prowadzącemu szkołę doktorską w terminie 12 miesięcy od dnia rozpoczęcia kształcenia.

Osoba zainteresowana uzyskaniem tytuły doktora w trybie eksternistycznym składa przed wszczęciem postepowania wniosek o wyznaczenie promotora lub promotorów w wybranej przez siebie jednostce doktoryzującej. Jest ona również zobowiązana do dokonania opłaty za przeprowadzenie takiego postępowania.

Zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce wysokość opłaty nie może przewyższać kosztów samego postępowania, obejmującego przede wszystkim koszty wynagrodzeń promotora, promotora pomocniczego i recenzentów. Wysokość opłaty może się różnić w poszczególnych instytucjach doktoryzujących, ponieważ zgodnie z ustawą to senat lub rada naukowa określa dokładny sposób postępowania w sprawie nadania stopnia doktora, w tym również zasady ustalania wysokości opłaty. Jej koszty mogą się różnić w zależności od ilości promotorów i promotorów pomocniczych. Przykładowa opłata za takie postępowanie przeprowadzone na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu wynosi w przypadku wyznaczenia jednego promotora 14868,77 zł., w przypadku jednego promotora i promotora pomocniczego 19470,12 zł., dwóch promotorów 22507,02 zł., a trzech promotorów 28891,38 zł.

Zgodnie z nową ustawą sposób postępowania w sprawie nadania stopnia doktora, w tym sposób wyznaczania promotora i recenzentów, zasady ustalania wysokości opłaty, tryb składania rozprawy doktorskiej, tryb powoływania komisji itd. są ustalane przez senat lub radę naukową. Tym samym procedura w sprawie nadania stopnia doktora może różnić się w poszczególnych instytucjach doktoryzujących. Ustawa znosi obowiązek przeprowadzania egzaminów doktorskich w zakresie dyscypliny podstawowej, dyscypliny dodatkowej oraz języka nowożytnego. Egzamin doktorski z języka nowożytnego zastępuje udokumentowana znajomość języka obcego w formie certyfikatu lub dyplomu ukończenia studiów. O weryfikacji efektów uczenia się decyduje senat lub rada naukowa podmiotu doktoryzującego.

Przepis art. 204 ust. 2 zd. 2 PSWN stanowi, iż termin złożenia rozprawy doktorskiej może być przedłużony, nie dłużej jednak niż o 2 lata, na zasadach określonych w regulaminie szkoły doktorskiej. W konsekwencji, przedłużenie terminu złożenia rozprawy doktorskiej jest dopuszczalne, a przesłanki i tryb tego przedłużenia powinien zawierać regulamin szkoły doktorskiej. Należy także pamiętać, że ustawa PSWN przewiduje możliwość zawieszenia kształcenia na wniosek doktoranta na okres odpowiadający czasowi trwania urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego oraz urlopu rodzicielskiego, określonych w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (art. 204 ust. 3 PSWN).

Doktorat wdrożeniowy

Jak wynika z komunikatu MINISTRA EDUKACJI I NAUKI z dnia 16 kwietnia 2021 r. o ustanowieniu programu „Doktorat wdrożeniowy” i naborze wniosków warunkami wstępnego zakwalifikowania do udziału w programie są:

1) przygotowanie przez wnioskodawcę projektu obejmującego prowadzenie działalności naukowej o określonym celu naukowym albo artystycznym oraz praktycznym znaczeniu i potencjale naukowym albo wartości artystycznej, zwanego dalej „projektem”;

2) podjęcie przez wnioskodawcę współpracy z podmiotem zainteresowanym wdrożeniem wyników działalności naukowej, która będzie prowadzona w ramach projektu, zwanym dalej „podmiotem współpracującym”;

3) wyrażenie przez podmiot współpracujący zgody na podjęcie przez jednego z jego pracowników zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy albo przez osobę, którą zatrudni na takich warunkach nie później niż od dnia 1 października roku, w którym wnioskodawca przystępuje do udziału w programie, kształcenia w szkole doktorskiej;

4) wskazanie przez podmiot współpracujący spośród pracowników tego podmiotu posiadających:

  1. a) stopień naukowy doktora albo stopień doktora w zakresie sztuki lub
  2. b) co najmniej pięcioletnie doświadczenie w prowadzeniu działalności naukowej, lub
  3. c) znaczące osiągnięcia w zakresie opracowania i wdrożenia w sferze gospodarczej lub społecznej oryginalnego rozwiązania projektowego, konstrukcyjnego, technologicznego lub artystycznego, o ponadlokalnym zasięgu oraz trwałym i uniwersalnym charakterze

Odwołując się do komunikatu – pytania i odpowiedzi dotyczące V edycji programu „Doktorat wdrożeniowy” z dnia 20.05.2021. Tak, kandydat powinien być zatrudniony przez podmiot współpracujący w pełnym wymiarze czasu pracy przynajmniej na okres trwania doktoratu

Jak wynika z Komunikatu – pytania i odpowiedzi dotyczące V edycji programu „Doktorat wdrożeniowy” z dnia 20.05.2021 Minister nie wyznaczył limitu miejsc finansowania doktorantów w ramach Programu.

Do udziału w programie są uprawnione prowadzące szkoły doktorskie:

1) uczelnie akademickie,

2) instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk,

3) instytuty badawcze,

4) międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw, działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – dla których przyznanie środków finansowych stanowiących wsparcie w ramach programu nie stanowiłoby pomocy państwa zgodnie z art. 107 i art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zwane dalej „wnioskodawcami”.

Stypendium doktoranckie w doktoracie wdrożeniowym to środki przeznaczone dla doktoranta, z których nie musi się on rozliczać. W przypadku rezygnacji do miesiąca, w którym doktorant złoży rezygnację, stypendium jest bezzwrotne.

Tak, mogą odbywać kształcenie w ramach Programu przy spełnieniu warunków, o których mowa w komunikacie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 16 kwietnia 2021r. o ustanowieniu programu „Doktorat wdrożeniowy” i naborze wniosków. Dodatkowo należy pamiętać, iż kwestie kształcenia cudzoziemców w szkołach doktorskich regulują przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

1)   3450,00 zł – do miesiąca, w którym została przeprowadzona ocena śródokresowa, o której mowa w art. 202 ust. 2 ustawy;

2)   4450,00 zł – po miesiącu, w którym została przeprowadzona ocena śródokresowa, o której mowa w art. 202 ust. 2 ustawy.

Relacje z promotorem

Promotora lub promotorów wyznacza się doktorantowi w terminie 3 miesięcy od dnia podjęcia kształcenia (art. 201 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce [dalej jako: Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce]).

Można zmienić promotora lub promotorów w każdym czasie, nawet po ich wyznaczeniu.

Sposób wyznaczenia czy zmiany promotora lub promotorów nie jest uregulowany w ustawie – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Organizację kształcenia w sprawach nieuregulowanych w ustawie, w szczególności sposób wyznaczania i zmiany promotora, promotorów lub promotora pomocniczego określa regulamin szkoły doktorskiej (art. 205 ust. 1 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce). Wobec tego, jeżeli mamy jakiekolwiek wątpliwości w zakresie kształcenia w SD, pierwszym źródłem informacji powinien być dla nas Regulamin Szkoły Doktorskiej, którego postanowienia nie mogą być sprzeczne z powszechnie obowiązującymi przepisami.

Istnieje wiele sytuacji, w których przyszłego doktoranta wiąże z przyszłym promotorem relacja jeszcze z czasów studiów czy innej współpracy naukowej. Wówczas wybór promotora wydaje się być niemal oczywisty. Co jednak w przypadku, gdy kandydat do szkoły doktorskiej nie ma tak komfortowej sytuacji, a jedyne co ma to pewność, że chce rozpocząć dalsze kształcenie w szkole doktorskiej? Właśnie w takiej chwili należy zadać sobie pytanie – z kim chciałbym/ chciałabym współpracować przez najbliższe lata? Należy wziąć pod uwagę nie tylko dziedzinę, dyscyplinę i tematykę zainteresowań badawczych ewentualnego promotora. Trzeba się przede wszystkim zastanowić, jak będzie nam się układała współpraca z promotorem jako człowiekiem, naukowcem i mentorem. Zarówno doktoranci, jak i promotorzy mogą mieć różne charaktery i różne potrzeby oraz style pracy. Jeśli potrzebujemy częstych kontaktów z promotorem, jeśli liczymy na jego inicjatywę i pomoc w znalezieniu swojej drogi, poszukajmy osoby, która będzie w stanie nas takim wsparciem otoczyć. Jeśli potrzebujemy kontroli i terminów motywujących nas do dalszej pracy, znajdźmy takiego promotora, który będzie nas mobilizował stawiając wymagania i deadline-y. Jeśli mamy pomysł na siebie, wiemy jak osiągać nasze cele i jesteśmy niezwykle samodzielni, wybierzmy promotora, który będzie nas wspierał i doradzał, gdy będziemy tego potrzebować, a nie promotora, który będzie miał na nas inny pomysł. Chwila zastanowienia nad tym, z kim chcemy współpracować może nam oszczędzić zawodu i niezadowolenia, a w dalszej perspektywie zmiany promotora. Zatem zwróćmy uwagę na szereg elementów łącznie składających się na dobrą współpracę z promotorem i workflow.

W relacjach międzyludzkich zdarzają się sytuacje, o których powiedzielibyśmy, że są kategoryczne i ich wystąpienie od razu oznacza konieczność podjęcia działania, np. zmiany promotora. Co jednak w sytuacji, gdy obserwujemy problem w nieco szerszej perspektywie i czujemy, że współpraca z promotorem nie idzie tak jak powinna, że kontakt z jakichś przyczyn jest utrudniony, że nasza motywacja stopniowo spada… Nie należy pochopnie podejmować decyzji o zmianie promotora. Postarajmy się znaleźć rozwiązanie. Porozmawiajmy z naszym promotorem. Być może utrudniony kontakt jest spowodowany czasowymi obowiązkami, które niebawem się skończą. Być może promotor odrzucił jakiś nasz pomysł nie dlatego, że „taki akurat miał humor”, a podał argumenty, dlaczego nie jest to dobry pomysł, albo jak można go ulepszyć. W takich sytuacjach pamiętajmy o tym, że nasz promotor ma coś, do czego my dopiero dążymy – doświadczenie naukowe i badawcze i nie chce nam zrobić na złość, tylko dobrze nam radzi, bo również zależy mu na tym żebyśmy z sukcesem napisali rozprawę doktorską. W momencie, kiedy badania nie idą do przodu, zastanówmy się czy to wina promotora, czy może to my nie dajemy z siebie 100% i czekamy aż promotor wyjdzie z inicjatywą. Zastanówmy się czy realizując działania/ projekty zaproponowane przez promotora, a które nie do końca były po naszej myśli, skorzystaliśmy z możliwości, których sami nie widzieliśmy i dzięki tym aktywnościom nasze badania poszły naprzód albo nasze umiejętności poprawiły się. Jest wiele różnych sytuacji, wiele powodów do zmiany. Jednak najlepsze, co możemy wówczas zrobić to zastanowić się czy rzeczywiście chcemy zmienić promotora. Jeśli podejmiemy decyzję o zmianie, postarajmy się zrobić to w sposób przemyślany, nie paląc mostów.

Kształcenie doktorantów Polskiej Akademii Nauk

Ustawa nie przewiduje zakazu zatrudnienia doktoranta w charakterze innym niż nauczyciel akademicki lub pracownik naukowy.

Zgodnie z art. 201 ust. 5 Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.) program kształcenia może przewidywać odbywanie praktyk zawodowych w formie prowadzenia zajęć lub uczestniczenia w ich prowadzeniu, w wymiarze nieprzekraczającym 60 godzin dydaktycznych rocznie.

Niekoniecznie. Obecnie podstawowe prawa i obowiązki doktorantów wynikają z Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Są takie same dla wszystkich doktorantów w Polsce. Warto jednak zapoznać się z regulaminami obowiązującymi w danym podmiocie doktoryzującym. Diametralne różnice są w programach kształcenia, które są zależne od podmiotu w którym kształci się doktorant.

Stypendia i pomoc materialna dla doktorantów

Doktoranci w szkołach doktorskich otrzymują stypendium doktoranckie. Poza stypendium doktoranckim doktorant może pobierać także: stypendium naukowe z własnego funduszu uczelni na stypendia, stypendium ministra dla młodych naukowców, stypendium przyznawane przez jednostkę samorządu terytorialnego, jak również stypendium naukowe przyznawane przez osobę fizyczną lub osobę prawną niebędącą państwową ani samorządową.

Doktoranci, którzy rozpoczęli studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020, mogą ubiegać się o stypendium doktoranckie, a także jego zwiększenie na zasadach określonych w przepisach przejściowych.  Mogą również ubiegać się o stypendium socjalne, stypendium dla osób niepełnosprawnych, zapomogę oraz stypendium rektora. 

Prawo do świadczeń przysługuje doktorantom kształcącym się w szkołach doktorskich i na studiach doktoranckich w uczelniach oraz instytutach badawczych, instytutach naukowych PAN i międzynarodowych instytutach naukowych. Świadczenia mogą otrzymywać doktoranci niezależnie od wieku.

Tak. Stypendium doktoranckie jest wypłacane we wszystkich szkołach doktorskich na tych samych zasadach.

Zewnętrzne źródła finansowania

W przypadku stypendiów pobieranych z Narodowego Centrum Nauki istnieją limity w wysokości pobieranego stypendium. Stypendia naukowe NCN można pobierać w ramach kilku projektów badawczych finansowanych ze środków NCN, przy założeniu, że łączna kwota pobieranych stypendiów naukowych nie przekracza 3000 zł miesięcznie, 4500 zł miesięcznie, lub 5000 zł w zależności od rodzaju konkursu. Można pobierać wyższe stypendium, ale tylko w sytuacji jak przyznawane są z różnych organizacji rządowych lub przedsiębiorstw.

W okresie zawieszenia kształcenia w szkole doktorskiej, jeżeli nie są wykonywane zadania w projekcie, wypłatę stypendium doktoranckiego powinna przejąć szkoła doktorska. Finansowanie stypendium doktoranckiego w tym okresie ze środków NCN zostanie uznane jako koszt niekwalifikowalny

Przyznanie stypendium naukowego jest możliwe tylko w sytuacji, gdy zostało ono zaplanowane we wniosku o finansowanie projektu badawczego- niezależnie od tego kto jest kierownikiem projektu. Wszystkie osoby zatrudnione w projektach naukowych muszą wygrać konkurs na dane stanowisko pracy. Zainteresowane osoby powinny szukać więc ofert na stronie internetowej jednostki, która przyznaje pieniądze na finansowanie projektu badawczego.

System wsparcia doktorantów z niepełnosprawnościami

Minimalna kwota stypendium dla doktorantów z niepełnosprawnością przed oceną śródokresową wynosi 3083,21 zł brutto (2736,04 zł netto), a po ocenie śródokresowej 4749,81 zł brutto (4214,98 zł netto). [Odp. z 18.11.2021 r.]

  • Podstawa prawna: art. 209 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668.); 137 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668);

Źródło

W obecnym stanie prawnym osobom ubiegającym się o nadanie stopnia naukowego doktora poza studiami doktoranckimi nie przysługują świadczenia pomocy materialnej dla doktorantów finansowane z budżetu państwa (tj. stypendium socjalne, stypendium specjalne dla osób niepełnosprawnych, stypendium dla najlepszych doktorantów i zapomoga). Prawo do ww. świadczeń mają wyłącznie uczestnicy studiów doktoranckich, którzy rozpoczęli studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020, do ukończenia tych studiów, ale nie dłużej niż do 2023 r. Doktoranci, którzy rozpoczną kształcenie w szkołach doktorskich na podstawie nowych przepisów ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, nie będą mieli prawa do świadczeń pomocy materialnej, otrzymają natomiast wyższe stypendia doktoranckie.

  • Podstawa prawna: Art. 199 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r. poz. 2183, z późn. zm.); art. 209 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1668.); art. 270 ust. 2 i art. 281 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r. poz. 1669) [odp. z 18.11.2021 r.]

Doktorant nie ponosi żadnych kosztów. Wszelkiego rodzaju usługi świadczone przez Biuro ds. Osób Niepełnosprawnych oraz przez organy współpracujące z Biurem powinny być darmowe. Przykłady katalogu zadań świadczonych dla studentów za darmo:

– w zakresie dostosowania infrastruktury uczelni/domów studenckich do potrzeb osób z niepełnosprawnościami (niwelowanie barier architektonicznych),

– w zakresie dostosowania procesu kształcenia lub prowadzenia działalności naukowej,

– w zakresie transportu, zakwaterowania oraz udziału w wydarzeniach,

– w  zakresie zapewnienia optymalnych rozwiązań technologii wspierających (assistive technologies).

Podstawową formą wsparcia dla doktorantów jest zwiększone stypendium lub stypendium dla osób niepełnosprawnych dla doktorantów, którzy rozpoczęli studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020.

W zależności od uczelni formy wsparcia dla doktorantów mogę się różnić natomiast do najczęściej spotykanych możemy zaliczyć: porady, wskazówki oraz pomoc w każdej sprawie uzyskasz w Biurze ds. Osób Niepełnosprawnych, zakwaterowanie w akademiku dostosowanym do potrzeb osoby z niepełnosprawnością, usługi tłumaczy języka migowego oraz lipspeakerów dla osób nie(do)słyszących, możliwość korzystania ze zbiorów biblioteki w alternatywnej formie, możliwość wypożyczenia sprzętu edukacyjno-wspomagającego (dyktafonów, systemów FM, powiększalników tekstu i obrazu, itp.), specjalistyczny lektorat z języka obcego, np. dla osób nie(do)słyszących, nie(do)widzących, dostęp do pracowni tyfloinformatyki oraz adaptacja materiałów dydaktycznych (np. digitalizacja, wydruk alfabetem Brajla), a także form egzaminów i zaliczeń, wsparcie psychologiczne i edukacyjne, pomoc asystentów osób niepełnosprawnych, uczestnictwo w wydarzeniach szkoleniowo-integracyjnych, udział w realizowanych projektach prozawodowych.

Pomoc oraz informacje jakie formy wsparcia przewiduje twoja Uczelnia uzyskasz u Pełnomocnika ds. osób Niepełnosprawnych lub w Biurze ds. Osób Niepełnosprawnych.

Z pewnością wszelkie potrzebne informacje, wsparcie uzyskasz u Lokalnego Ambasadora Praw Doktoranta lub bezpośrednio u Rzecznika Praw Doktoranta. 

Postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora

Zgodnie z art. 186 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r. poz. 478), efekty uczenia się w zakresie znajomości nowożytnego języka obcego są potwierdzone certyfikatem LUB DYPLOMEM UKOŃCZENIA STUDIÓW, poświadczającymi znajomość tego języka na poziomie biegłości językowej co najmniej B2.  przypadku osób, które ukończyły studia pierwszego stopnia lub jednolite studia magisterskie (rozpoczęte nie wcześniej niż 1 października 2007 r.), wymóg uzyskania efektów uczenia się w zakresie znajomości nowożytnego języka obcego na poziomie biegłości językowej B2 jest spełniony, ponieważ dyplom ukończenia tych studiów potwierdza nabycie tych efektów uczenia się. Zgodnie bowiem z rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzi studia międzykierunkowe oraz makrokierunki (Dz.U. poz. 1166), absolwenci studiów pierwszego stopnia oraz jednolitych studiów magisterskich poszczególnych kierunków studiów powinni znać język obcy na poziomie biegłości B2, co wynikało ze standardów kształcenia poszczególnych kierunków studiów stanowiących załączniki do tego rozporządzenia. Zatem certyfikat językowy muszą uzyskać jedynie osoby, które nie ukończyły studiów pierwszego stopnia ani jednolitych magisterskich (studenci, którzy ukończyli trzeci rok jednolitych studiów magisterskich, ubiegający się o stopień doktora na podstawie art. 186 ust. 2 PWSW), rozpoczęli je przed 1 października 2007 r. albo ukończyły je za granicą gdzie nie uzyskały potwierdzenia biegłości językowej co najmniej B2. Wymogi te nie mogą być modyfikowane przez uczelnię w trybie art. 186 ust. 1 pkt 5 i art. 192 ust. 3 PWSN, albowiem ta materia została wyczerpująco uregulowana ustawowo.

Zgodnie z art. 186 ust. 1 pkt 2 p.s.w.n., jednym z warunków uzyskania stopnia doktora jest znajomość nowożytnego języka obcego na poziomie biegłości językowej co najmniej B2, potwierdzana „certyfikatem lub dyplomem ukończenia studiów, poświadczającymi znajomość tego języka na poziomie biegłości językowej co najmniej B2”. Jak trafnie stwierdza Minister Edukacji i Nauki, „dyplom ukończenia tychże studiów potwierdza nabycie tych efektów uczenia się. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 12 lipca 2007 r. w sprawie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków studiów oraz poziomów kształcenia, a także trybu tworzenia i warunków, jakie musi spełniać uczelnia, by prowadzić studia międzykierunkowe oraz makrokierunku (Dz.U. poz. 1166, z późn. zm.), absolwenci studiów pierwszego stopnia oraz jednolitych studiów magisterskich poszczególnych kierunków studiów powinni znać język obcy na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego, co wynikało ze standardów kształcenia poszczególnych kierunków studiów stanowiących załączniki do tego rozporządzenia. Przepisy ww. rozporządzenia, w zakresie standardów kształcenia dla poszczególnych kierunków oraz poziomów kształcenia, miały zastosowanie od dnia 1 października 2007 r. w odniesieniu do pierwszego roku studiów.” (Pismo Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 28 października 2021 r. nr DN-WAN.751.22.2021.1.PK).

Podsumowując, osoby rozpoczęły studia I stopnia po 30 września 2007 r. nie muszą zdawać egzaminu ani przedkładać certyfikatu językowego.

Powyższe nie dotyczy osób, które rozpoczęły studia doktoranckie – muszą oni potwierdzać znajomość języka obcego egzaminem lub certyfikatem językowym.

Zgodnie z art. 179 ust. 8 przepisów wprowadzających p.s.w.n., w przypadku osób, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 i ubiegają się o nadanie stopnia doktora na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 1 [Prawie o szkolnictwie wyższym i nauce], efekty uczenia się w zakresie znajomości nowożytnego języka obcego są potwierdzane na zasadach dotychczasowych. Zasady te określone są w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. z 2017 r. poz. 1789). Zgodnie z nim stopień doktora nadaje się osobie, która zdała egzamin z nowożytnego języka obcego lub posiada certyfikat potwierdzający znajomość nowożytnego języka obcego, określony w rozporządzeniu Ministra. W myśl bowiem art. 12 ust. 2 pkt 3 tej ustawy, egzaminy doktorskie były przeprowadzane m.in. w zakresie obcego języka nowożytnego, w przypadku gdy osoba ubiegająca się o nadanie stopnia doktora nie posiada certyfikatu potwierdzającego znajomość języka obcego. Wykaz certyfikatów potwierdzających znajomość nowożytnego języka obcego określa załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 19 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz.U. z 2018 r. poz. 261).

Zgodnie z art. 179 ust. 8 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669), w przypadku osób, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 i ubiegają się o nadanie stopnia doktora na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 1, efekty uczenia się w zakresie znajomości nowożytnego języka obcego są potwierdzane na zasadach dotychczasowych. Zasady te określone były w art. 12 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. z 2017 r. poz. 1789), która przewidywała egzamin z nowożytnego języka obcego lub certyfikat potiwerdzający znajomość nowożynego języka obcego. Wykaz certyfikatów zawiera załącznik nr 1 do rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 19 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz.U. z 2018 r. poz. 261).

Tak. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128), przychodem jest m.in. wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń. Są nimi takie świadczenia, które zostały spełnione za zgodą podatnika, w jego interesie, przyniosły mu korzyść np. w postaci uniknięcia wydatku, a korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu podatnikowi (por. wyrok TK z dn. 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13). Zatem zwolnienie – całkowite lub częściowe – z opłaty za postępowanie w przedmiocie nadania stopnia doktora na podstawie art. 182 ust. 5 p.s.w.n. stanowi przychód doktoranta podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

Przepis art. 179 ust. 9 przepisów wprowadzających p.s.w.n. stanowi, że do osób, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 i ubiegają się o nadanie stopnia doktora na zasadach określonych w ustawie, o której mowa w art. 1 [Prawie o szkolnictwie wyższym i nauce], stosuje się odpowiednio przepis art. 182 ust. 4 tej ustawy. Zgodnie z powołanym przepisem, opłaty nie pobiera się w uczelni, instytucie PAN, instytucie badawczym, instytucie międzynarodowym od osoby ubiegającej się o stopień doktora, która ukończyła kształcenie w szkole doktorskiej. Odpowiednie stosowanie tego przepisu polegać będzie na jego modyfikacji polegającej na potraktowaniu studiów doktoranckich tak jak szkoły doktorskiej. Zatem opłaty nie pobiera się w uczelni, instytucie PAN, instytucie badawczym, instytucie międzynarodowym od osoby ubiegającej się o stopień doktora, która rozpoczęła studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 i ukończyła kształcenie na studiach doktoranckich.

Podstawowym aktem regulującym postępowanie w przedmiocie nadania stopnia doktora jest ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2021 r. poz. 478). W zakresie w niej nieuregulowanym stosuje się ustawę z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735) oraz uchwałę senatu albo rady naukowej wydaną na podstawie art. 192 ust. 2 p.s.w.n. Ponadto, zastosowanie mogą mieć przepisy ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669), ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz.U. z 2017 r. poz. 1789) oraz rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 19 stycznia 2018 r. w sprawie szczegółowego trybu i warunków przeprowadzania czynności w przewodzie doktorskim, w postępowaniu habilitacyjnym oraz w postępowaniu o nadanie tytułu profesora (Dz.U. z 2018 r. poz. 261). Zastosowanie ma także rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 20 września 2018 r. w sprawie dziedzin nauki i dyscyplin naukowych oraz dyscyplin artystycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1818).

Osoby, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 nie są związane żadnym terminem na wszczęcie postępowania w przedmiocie nadania stopnia doktora na zasadach określonych w Ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.). Wszczęcie postępowania do dnia 31 grudnia 2021 r. jest jedynie o tyle korzystne, że z mocy art. 179 ust. 6 pkt 1 ustawy z dnia 3 lipca 2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1669), do ich osiągnięć publikacyjnych zaliczać się będą także:

  1. a) artykuły naukowe opublikowane:

– w czasopismach naukowych lub recenzowanych materiałach z konferencji międzynarodowych, ujętych w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 ust. 2 pkt 2 lit. b tej ustawy, przed dniem ogłoszenia tego wykazu,

– przed dniem 1 stycznia 2019 r. – w czasopismach naukowych, które były ujęte w części A albo C wykazu czasopism naukowych ustalonego na podstawie przepisów wydanych na podstawie art. 44 ust. 2 ustawy uchylanej w art. 169 pkt 4 i ogłoszonego komunikatem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 25 stycznia 2017 r. albo były ujęte w części B tego wykazu, przy czym artykułom naukowym w nich opublikowanym przyznanych było co najmniej 10 punktów,

  1. b) monografie naukowe wydane przez:

– wydawnictwo ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 ust. 2 pkt 2 lit. a tej ustawy, przed dniem ogłoszenia tego wykazu,

– jednostkę organizacyjną podmiotu, którego wydawnictwo jest ujęte w wykazie sporządzonym zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 267 ust. 2 pkt 2 lit. a tej ustawy […].

Ponadto wskazać należy, że w obecnym stanie prawnym zakończenie studiów doktoranckich powiązane jest z uzyskaniem stopnia doktora w czasie ich trwania. Artykuł w tym temacie

Osoby, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 nie są związane żadnym terminem na wszczęcie postępowania w przedmiocie nadania stopnia doktora na zasadach określonych w Ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 478 z późn. zm.).

W obecnym stanie prawnym zakończenie studiów doktoranckich powiązane jest z uzyskaniem stopnia doktora w czasie ich trwania. Nie ma to jednak związku z możliwością kontynuowania postępowania i prowadzenia badań poza studiami doktoranckimi. Nawet pomimo skreślenia z listy uczestników studiów doktoranckich będzie można ubiegać się o nadanie stopnia doktora na podstawie przygotowanej dysertacji.

Zgodnie z art. 192 ust. 2 pkt 1 Senat albo rada naukowa określa sposób postępowania w sprawie nadania stopnia doktora, w szczególności sposób wyznaczania i zmiany promotora, promotorów lub promotora pomocniczego. Odnieść należałaby się do przepisów wewnątrzuczelnianych.

Zgodnie z art. 179 ust. 7 – w przypadku osób, które rozpoczęły studia doktoranckie przed rokiem akademickim 2019/2020 i ubiegają się o nadanie stopnia doktora na zasadach określonych w PSWiN, postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora wszczyna złożenie wniosku o wyznaczenie promotora lub promotorów. Ustawodawca nie wskazał na żadne terminy graniczne w tym zakresie.

W szczególności obrona po skreśleniu z listy uczestników studiów doktoranckich może wiązać się ze stanowiskiem Uczelni, że konieczne jest wniesienie opłat. Jest to kwestia dyskutowana w doktrynie. Rzecznik Praw Doktoranta stoi na stanowisku, że takie osoby nie mogą zostać obciążone kosztami postępowania.

Więcej informacji w tym zakresie.  

Ponadto jak wskazano wcześniej formalne ukończenie studiów doktoranckich związane jest z uzyskaniem stopnia doktora w trakcie ich trwania

Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 735), organ administracji publicznej może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu. Z mocy § 2 tego artykułu, jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane. Na podstawie zaś art. 103 k.p.a., zawieszenie postępowania wstrzymuje bieg terminów przewidzianych w kodeksie.

Postępowanie w sprawie nadania stopnia doktora może zostać zatem zawieszone przez podmiot doktoryzujący, jeżeli wystąpi o to doktorant, a nie zagraża to interesowi społecznemu. Wstrzyma to bieg terminów przewidzianych w kodeksie, w tym terminu na sporządzenie recenzji (art. 190 ust. 3 p.s.w.n.) jak i terminu (instrukcyjnego!) na zakończenie postępowania (art. 35 § 3 k.p.a.).

Jeżeli jednak w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania doktorant nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie jego wszczęcia uważa się za wycofane, co spowoduje umorzenie postępowania.

PhD students from abroad

Generally yes. All exceptions are specified in the Act of July 20, 2018 Law on Higher Education  and Science, Section VIII Foreigners in the higher education and science system.

Yes. First of all, ask your supervisor. Next, ask your colleagues. If this does not help, ask in the  dean’s office. If there are any problems, ask your local doctoral student council. If the student  council or the university does not help, you can write to the PhD Student’s Ombudsman. As a last  resort, in court proceedings, you can always use professional legal assistance: attorney, patent  attorney, tax advisor.

Fortunately not. If there are any court proceedings, it concerns cases for refusal of scholarships or  removal from the list of doctoral students.

If you come from a country that belongs to the EU, you have the same rights as Poles in access to  the labor market. This is decided by the treaties – the CJEU and the TFEU.

In this case, the Polish laws and agreements of international law concluded between Poland and  your country will apply.

It’s best to ask your diplomatic mission, e.g. the consulate or the Polish Ministry of Foreign Affairs.

Doctoral students from doctoral studies and those who defend themselves on an extramural  basis, who opened the process before 2019, defend themselves on the basis of the old rules.  Doctoral students from doctoral schools and doctoral students from doctoral studies who opened  the procedure in 2019 and later defend themselves under the new rules provided for by the  current act.

If you graduate from the doctoral school, you do not incur the costs. If you are in doctoral studies,  you also do not incur any costs. If you want to start the procedure on extramural basis, you have  to pay.
If you have opened the procedure for awarding a doctoral degree under the old rules, you must  defend yourself within the statutory deadline until December 31, 2022 (KRD is working on an  extension). If you fail to defend yourself, you have to open the procedure on the new rules and  there may be consequences provided for by the university regulations. If you defend yourself in the doctoral school on the basis of the new rules, not  defending yourself on time will not destroy the entire course of education. If you are on doctoral studies and you have opened on  the new rules, you should end the process with a defense, because defending your doctoral  dissertation is tantamount to successfully completing your doctoral studies.

Scholarship at the doctoral school is granted for 4 years of education, in the case of prior  defense, the scholarship is granted for a maximum of 6 months after the defense.

The scholarship is granted to each participant of the doctoral school, which for the mid-term  evaluation amounts to 37% of the professor’s salary (approx. PLN 2,100 net), and after the  evaluation, it increases to 57% of the professor’s salary (approx. PLN 3,200 net).

Grants can be applied for mainly at the National Science Center (NCN), the National Center for  Research and Development (NCBiR), as well as at the National Agency for Academic Exchange  (NAWA). Sometimes Polish and foreign universities organize their own grant competitions.

Scholarship at the doctoral school is valid for 4 years of education. In the case of early defense,  the scholarship is granted for a maximum of 6 months after the defense. In doctoral studies, it is  possible to apply for a doctoral scholarship until a doctoral student is awarded a doctoral degree,  and the exact criteria are specified in the university regulations.

„From October 1, 2019, doctoral students who started their doctoral studies before 2019/2020  are entitled to receive benefits in the form of:

– a social scholarship,

– a scholarship for people with disabilities,

– the rector’s scholarship (the rule regarding awarding the rector’s scholarship to no more than  10% of students in the field of study will not apply here!),

– allowances.

ATTENTION! The rules of benefits for students should apply to the granting of these benefits  (there is no legal basis for establishing separate regulations for doctoral students).

PhD students (and students) also have the right to:

– a scholarship financed by a local government unit,

– scholarships for academic or sports performance financed by a natural or legal person other  than a state or local government legal entity. [answer of June 12, 2019]”

In order to receive a social scholarship and a student loan, the conditions for a social grant (in  Article 86 (1) point 1) and a student loan (Article 98) must be met. 324 in paragraph. 2 points 2-8.

Skip to content